Klein rotgodje

Deze week mijn honger naar boeken van Guus Kuijer verder gestild met het lezen van het boek: Hoe een klein rotgodje God vermoordde. In dit boek wordt opnieuw de nadruk gelegd op het feit dat we zelf ons gezond verstand dienen te gebruiken en niet slaafs de geboden en wetten van het christendom of de islam dienen te volgen.

Het was voor mij een eye-opener hoe Kuijer tegen de Joodse traditie aankeek en deze met het christendom en de islam vergeleek. Waar bij het christendom en de islam de nadruk ligt op gehoorzaamheid en straf, ligt in het oude testament de nadruk op de gelijkwaardigheid van God en de mens. De mens mag van mening verschillen met God en hem wijzen en houden aan zijn beloften en gestelde wetten, zodat bijvoorbeeld alle monniken gelijke kappen hebben en niemand voorgetrokken wordt.

In zijn boek haalt hij o.a. het verhaal van Abraham en Izaak aan, het verhaal van Job en komt David geregeld langs. Kuijer benadrukt de gelijkwaardigheid tussen God en mens en geeft ook aan hoe in de Joodse traditie het debat een grote rol speelt. In zijn hele tekst breekt hij een lans voor de interpretatie van teksten en de onmogelijkheid om een tekst letterlijk te nemen, aangezien we een tekst per definitie zelf kleuren vanuit onze achtergrond.

Hoe Kuijer de kruisdood van Jezus interpreteert en de mogelijkheid aangeeft dat Jezus zonder problemen deze kruisdood had kunnen ontlopen was voor mij een totaal nieuwe kijk op dit gedeelte uit de bijbel. Het tijdens mijn geloofscarrière o zo belangrijke woord: “ Niet mijn wil maar de uwe geschiede” krijgt in het licht van Kuijers bespiegelingen een totaal andere dimensie.

Door het lezen van dit boek heb ik een nog scherpere kijk gekregen op mijn eigen functioneren in de periode dat ik fanatiek betrokken was bij een christelijke geloofsgemeenschap. De beschouwingen van Kuijer hebben me geholpen mijn verrichtingen en stappen beter te kunnen verklaren. Ik ben hem daarvoor dank verschuldigd!

Lale Gul en Guus Kuijer

Dit weekend twee boeken gelezen. Van Lale Gul, Ik ga leven en van Guus Kuijer, het doden van een mens. Beide boeken waren Godsdienst gerelateerd, Lale Gul beschrijft haar ervaringen met de wetgeving/traditie van de Islam en Guus Kuijer schrijft over het Godsbeeld dat in de 16e eeuw ontstond tijdens de reformatie en vooral hoe dat uitgedragen werd door Calvijn.

Beide boeken hebben gemeen dat ze de cultuur van de angst bespreken, de moeder van Lale Gul probeert haar dochter tegen de boze invloeden van de westerse buitenwereld te beschermen en Calvijn beschermt zichzelf door elke twijfel die er over de interpretatie van de schrift bestaat de kop in te drukken en mensen die het niet eens met hem zijn op de brandstapel te doen belanden.

Aan het einde van zijn boek schrijft Guus Kuijer dit over God:” God wil verheffen, niet vernederen. Hij wil geen angst aanjagen, maar liefhebben. Hij wil niet neerdrukken, maar enthousiasmeren. Hij sluit zich niet af, maar maakt zich toegankelijk. Hij blaast ons zijn geest in. Je kunt hem overal ontmoeten. Hij staat ons onze vergissingen toe. Hij bevordert de ontwikkeling van ons denken.” Dit is het Godsbeeld dat de hoofdpersoon uit Kuijers boek aanhangt en waar hij in zijn tijd niet mee kon wegkomen.

Lale Gul omarmt dit Godsbeeld ook, maar zij kan er in deze tijd tevens niet mee wegkomen. Het blijkt dat eeuwen na de zogenaamde reformatie nog steeds door vele mensen het beeld van God (Allah) aangehangen wordt waarbij er geen plaats is voor vertrouwen maar waar angst en wantrouwen de dienst uitmaken. Jammer!

Zusters van de goede herder

Deze week op bezoek bij een afstudeerder in Bloemendaal. Heerlijk om gewoon weer op locatie van gedachten te mogen wisselen over het onderzoek van deze student en dan ook nog te mogen wandelen over dit mooie landgoed van de zusters van de goede herder. Tijdens de wandeling passeerden we de begraafplaats aldaar en werden verrast door twee reeen die voor onze neus wegsprongen.

De student in kwestie gaat onderzoek doen naar de ontwikkeling van het terrein waar nu statushouders hun toevluchtsoord hebben. De bedoeling is dat er op dit terrein woningen gebouwd gaan worden. Koopwoningen, maar ook huurwoningen voor de sociale sector en op verzoek van de zusters ook huisvesting voor mensen met een lichamelijke handicap.

Mijn student gaat op zoek naar vergelijkbare projecten in Nederland en gaat gesprekken houden met de diverse stakeholders om te bepalen aan welke voorwaarden voldaan moet worden om tot een vreedzame community building te komen. Tevens gaat hij een poging doen om een indicatie te geven voor de impact die deze constructie gaat hebben op de prijs van de nieuw te bouwen woningen.

Wat mij betreft een van de leukste projecten die ik deze periode mag volgen. Ik ben erg benieuwd naar de uitkomsten van het onderzoek.

Alien en Loogman

De laatste weken de hele Alien serie (6 films) bekeken met Sigourney Weaver, Michael Fassbender en regisseur Ridley Scott. Vooral Alien 3 was vroeger een van mijn favoriete films, maar na het kijken van alle films heb ik nog meer respect gekregen voor de makers van dit prachtige verhaal.

Begon het eerst als de invasie van een buitenaards wezen, uiteindelijk eindigt het in een verhaal over de oorsprong van de mensheid. De laatste twee films uit de serie zitten echt geweldig in elkaar. Echt een mooie tijdsbesteding!

Lees verder

Max en Mischa

Deze week heb ik het 1000 pagina’s dikke boek van Johan Harstad uitgelezen. Wat een mooi verhaal en wat knap, van de schrijver, je aandacht tot het einde toe vast te houden. Het verhaal gaat over een familie uit Noorwegen. Vader, moeder en twee kinderen (Jongen en meisje). De jongen (Max) heeft net de basisschool afgemaakt als hij in de jaren 70 in Amerika, New York terechtkomt.

We lezen hoe hij zich aanpast aan de nieuwe omstandigheden, vrienden maakt en een interesse ontwikkelt voor het toneel. Op een gegeven moment komt hij de 6 jaar oudere Mischa tegen, een kunstenares in wording, en het boek ontspint zich rondom deze relatie en de mensen betrokken bij het stel.

Tussendoor komt de Vietnam oorlog aan de orde en de tegenstelling van het kapitalisme en het communisme. Tevens komt het thema religie en homofilie aan de orde. Dit alles in een prettig geschreven stijl en niet altijd in chronologische volgorde.

De apotheose van het boek grijpt je bij de strot en als je de laatste letter gelezen hebt, vind je het jammer dat het voorbij is. Heerlijk om zo’n literaire traktatie tot je te mogen nemen!

De rest van mijn week stond in het teken van het lezen van plannen van aanpak. 6 stagiaires en 5 afstudeerders staan in de startblokken om bij bedrijven onderzoek te doen en mee te werken. Het project waar ik het meest naar uit zie betreft een onderzoek naar de mogelijkheid van samenwonen van mensen met een geestelijke handicap, mensen in sociale huurwoningen en mensen in koopwoningen. Dit alles in de nabijheid van een klooster in Bloemendaal. Deze vorm van gebiedsontwikkeling vraagt nogal wat van de betrokken stakeholders en ik zie dan ook uit naar de voorstellen waar de student in kwestie mee gaat komen.

Tot slot gebeurt er ook van alles rondom onze eigen kleine woongemeenschap aan de Borneolaan, alwaar ik voorzitter ben van de VVE. Oud metselwerk wordt uitgeboord en nieuw metselwerk wordt aangebracht, een overstroming hier en een overstroming daar, geluidsoverlast en fout parkeren, maar vooral ook genieten van ons luxe appartement met uitzicht op het water en in een prachtige woonomgeving. O ja, vandaag voor het eerst in vier maanden weer een rondje hardgelopen!