Vannacht goed geslapen en vanochtend richting yoga gefietst. Rustige yoga les gedaan en oliebollen ingeslagen voor de laatste dagen van 2023. Het ziet er naar uit dat de hernia zich naar de achtergrond beweegt. Gistermiddag ook een nieuwe e-bike aangeschaft bij het zwarte fietsenplan. Deze wordt op 1 maart geleverd.

Zie er nu al uit om hiermee op pad te gaan. Er kan een kinderzitje op, dus 2024 wordt een gezellig jaar! Wat betreft Boudewijn heb ik naar zijn album: Achter glas (2015) geluisterd. De nummers: Heemsteedse Dreef en Het regent in Antwerpen maakten op mij een goede indruk toen deze plaat uitkwam. De nummers over zijn vader en moeder (gesitueerd in Nederlands-Indië) zijn van uitzonderlijke klasse.

ik heb het prentenboek: soms als ik een vlinder zie besteld bij bol.com.

Vannacht redelijk geslapen. Ik ben gestopt met het innemen van Naproxon en dat heeft niet geleid tot hogere pijn. Vanaf nu moet paracetamol het werk doen. Ik ben gisteren naar de Albert Heijn gefietst en heb boodschappen gedaan. Daarnaast nog wat lichte yoga oefeningen gedaan. Het gaat de goede kant op.

Wat Boudewijn betreft ben ik aangekomen aan het eind van de vorige eeuw en het begin van deze eeuw. In 1997 brengt hij de cd een nieuwe herfst uit en in 2004 komt het eiland in de verte op de toonbank te liggen. In 2002 overlijdt Lennart Nijgh na een lang ziektebed. Hij schrijft nog aan beide albums mee. Tussen 1984 en 1996 produceert Boudewijn vooral werk van anderen. Een wonderkind van 50 en Avond zijn de meest bekende nummers uit deze periode. In 1995 trouwt Boudewijn met zijn huidige vrouw Anja Bak.

In deze periode was ik ook wat meer geïnteresseerd in popmuziek. Het evangelie kwam verder op de achtergrond te staan en aan het eind van vorig millennium verliet ik mijn geloofsgemeenschap. Mijn kinderen groeiden op. Ik had vast werk en eind jaren negentig ging ik regelmatig naar popconcerten. De dijk, Stef Bos, Anouk, Krezip, skik, Bettie Serveert en vandikhout behoorden tot de Nederlandse favorieten. Vanaf 1996 bezocht ik jaarlijks het Lowlands festival in Biddinghuizen. Anita en ik gingen ook naar een live concert van Boudewijn in de stadsschouwburg van Haarlem.

De nacht goed doorgekomen. Wel nog steeds liggen op een zij, maar het lijkt lichter te worden. Gisteren 30 minuten gefietst, 1225 stappen en wat lichte yoga oefeningen. De eerste delen van de serie over het leven van Beckham bekeken. Kan me een aantal dingen levendig herinneren (zoals de Europacup finale van Manchester united tegen Bayern München), maar had geen idee dat de uitschakeling van Engeland op het WK98 op zijn conto werd geschreven en dat hij daar zolang last van heeft gehad.

Met Boudewijn ben ik eind jaren 70, begin jaren 80 aangekomen. Hij gaat een aantal jaren naar Amerika (Los Angeles), maar kom berooid en een illusie armer terug naar Nederland. De albums die hij toen maakte: waar ik woon en wie ik ben, van een afstand en maalstroom (1984) waren volledig langs mij heen gegaan en ik beluister ze nu voor het eerst. Boudewijn probeert zich zelf opnieuw uit te vinden, maar zonder commercieel succes. Pas in 1996 komt hij met een nieuw album.
Eind 1970 en begin 1980 was ik druk met het stichten van een gezin, het vinden van werk en het verdiepen van mezelf in het evangelie. Al mijn tijd werd hierdoor opgeslokt.

ik ben ook begonnen met het maken van een puzzel van 1000 stukjes.

Heb kerst gevierd in Naarden met de hele familie. Was eerst van plan niet te gaan vanwege mijn hernia, maar voelde me goed genoeg om van 18-21 uur present te zijn. Heb er geen spijt van. Vannacht redelijk geslapen en nu klaar voor een nieuwe dag.

Ben wat Boudewijn betreft in de jaren 70 terecht gekomen. Dit waren mijn middelbare school jaren en de tijd dat mijn muzieksmaak zich begon te ontwikkelen. Veel nummers uit deze tijd kan ik meteen meezingen. Als de rook om je hoofd is verdwenen, Jimmy en meester Prikkebeen waren favorieten voor mij. De tekst “Als ie maar geen voetballer wordt, ze schoppen hem misschien half dood, maar liever dat nog dan het bord voor zijn kop van de zakenman, want daar wordt ie alleen maar slechter van” (Jimmy, 1973) heb ik vaak gebruikt om mijn verhalen over ondernemerschap te ondersteunen.

Deze morgen opgestaan met lichte pijn, de steek in de linkerzijde blijft, maar is niet zo gemeen meer. Ik vind het een mooie ontwikkeling. Ik blijf deze eerste kerstdag thuis en ga verder met het luisteren naar en lezen over het oeuvre van Boudewijn de Groot.

Gisteren stonden de eerste jaren centraal, 1964 tot en met 1966. Op die leeftijd luisterde ik nog niet bewust naar zijn liedjes, maar later heb ik ze vrijwel allemaal tot me genomen en kan ik veel nog letterlijk meezingen. Zijn mooist LP uit die tijd was picknick. Het was de tijd van Sergeant Pepper en dat zie en hoor je aan deze nummers. Boudewijn was een echte hippie in deze tijd. Leuk om te lezen hoe alle liedjes tot stand komen en wie er aan meewerken.

Lennart Nijgh schrijft veel van de teksten en laat zich op picknick mede inspireren door het drieluik van Jeroen Bosch: de tuin der lusten. De titels van de nummers sluiten hier naadloos op aan: Eva, Megaton en de tuin der lusten. Het kan niet anders of Boudewijn zijn grootste hit: Het land van maas en waal, is ook op dit schilderij geïnspireerd.

De hoes van de LP is een kunstwerk gemaakt door het kunstenaarsduo Simon en Marijke. In deze tijd werd er nog veel zorg besteed aan het artwork van een album. Voor wie daarin geïnteresseerd is draait er momenteel een hele mooie documentaire film over dit onderwerp: Squaring the circle van Anton Corbijn. Hierin wordt de geschiedenis behandeld van het ontstaan van albumhoezen van bands als Pink Floyd en Led Zeppelin. De artiesten achter Hipgnosis, het designbureau, staan centraal.

Ben de komende weken bezig met het verwerken van mijn derde hernia (vorige in 2020 en 2017). Ik ken het klappen van de zweep, maar het valt elke keer weer tegen. Vanochtend met veel pijn en moeite opgestaan. Een snijdende pijn aan mijn linkerzijde doet de tranen in mij opkomen. Ik verman me en sta met veel moeite op. Loop naar de wc, strompel is een beter woord en doe mijn eerste plas van de dag. Met veel moeite sta ik weer op en kleed me aan. De pijn is bijna niet te dragen. In de keuken ga ik op mijn kruk zitten en buig voorover. Een nieuwe dag is begonnnen!

Ik ga er weer het beste van maken. Met pijnstilling ben ik al twee dagen geleden begonnen en vandaag begin ik met het doorlezen van het boek over de liedjes van Boudewijn de Groot. Een van mijn muzikale helden. Het boek start in 1964. Ik was toen nog een peuter en Boudewijn schrijft zijn eerste liederen samen met Lennaert Nijgh. Het lied Elegie Prenatale blijkt autobiografische elementen te bevatten, Boudewijn maakt Anneke Versteeg (een balletdanseres bij Scapino) zwanger en zal weldra met haar gaan trouwen. Op 27 december 1964 wordt Marcel de Groot geboren. Hij werkt in die dagen in het magazijn van de Bijenkorf te Amsterdam. In tegenstelling tot wat het liedje suggereert zijn de ouders van beide jongeren heel sportief en ondersteunen ze het jonge stel.

In het oeuvre boek worden alle liedjes van Boudewijn behandeld en van commentaar voorzien van hemzelf en de schrijver van het boek Peter Voskuil. Het geheel wordt natuurlijk verlevendigd met foto’s en op spotify draai ik een voor een de nummers die beschreven worden. Een heerlijke manier om de dag door te brengen.

Ik zal in de komende dagen mijn indrukken hier weergeven en verslag doen van de ontwikkelingen rondom mijn hernia.