Mauerpark Berlijn

Dit weekend met Anita naar Berlijn gefahren. Hoofdzakelijk om naar de karaoke te gaan in het Mauerpark, maar we hebben ook een mooie wandeling gemaakt langs de Spree en door het volkspark Humboldthain. Dit park leek meer op een woud en we verdwaalden bijna tussen de hoge bomen. Gelukkig vonden we op tijd de weg uit het prachtige stuk groen in de sowieso groene stad Berlijn. Om 14:30 waren we in het Mauerpark om de karaoke van Joe Hachiban mee te maken. Het was weer een prachtige middag waar liefde en verdraagzaamheid hoog in het vaandel stonden. Dit evenement is in mijn ogen a crack in the wall were the light shines in! Het was pride in Berlijn, dus er was een grote toestroom vanuit de lhbtq gemeenschap en er waren prachtige performances. Ook diverse kinderen namen de microfoon ter hand en lieten hun stem horen. Natuurlijk waren Detlev en Gunther er om de Duitse Schlager bijdrage te garanderen.

Zelf zong ik Marmer, Stein und Eisen bricht, aber unse Liebe nicht. Dit ter ere van ons 42 jarig huwelijk en onze verbintenis van alweer 45 jaar. We genoten samen van deze prachtige middag en sloten af met een heerlijke hamburger bij Burgermeister. Een romantisch einde van ons weekend!

Marmer, Stein und Eisen bricht, aber unsere Liebe nicht!

Hennie Vrienten

Leo Oldenburger schreef een boek over Hennie en ik las het. Ik ben al jaren fan en heb hem vaak zien optreden, solo, met doe maar en met de vreemde kostgangers. Samen met Jonathan stond ik aan het begin van dit millennium in Paradiso tegen het podium aangedrukt en konden we zijn zweet opvangen. Veel van zijn nummers kwamen bij me binnen. Het nummer Lieske, over zijn moeder, is een van mijn favorieten. Leven met een zeven is ook op mijn lijf geschreven. Het boek motiveert me weer om deze vakantie veel van zijn oeuvre te gaan beluisteren.

Het presence-proces

De afgelopen maanden heb ik me verdiept in dit boek van Michael Brown. Het boek vraagt je dagelijkse meditatie sessies te doen en neemt je mee in de stappen die je kunt nemen om in het hier en nu te leven.
Ik herkende veel van de stappen die ik al eerder in mijn leven had genomen en nog steeds in mijn leven integreer. Harmonie van geest, ziel en lichaam zijn van levensbelang voor de mens.

From fear to freedom zou Pieter Spinder zeggen.

Demon Copperhead

Barbara Kingsolver schreef een nieuw boek. De recensies verwezen naar Shuggy Bain en David Copperfield, maar dan in de USA en opgehangen aan de pijnstiller annex drug, oxycodon. Het is een sterk drama, wat zich ontvouwt rondom trailertrash en geschreven is met een mooie pen. Sommige verhaallijnen zie je al van verre aankomen, maar het verhaal blijft je boeien tot het eind en is lekker rauw geschreven. Echt de moeite van het lezen waard!

Het calamiteitperk, Tim Fransen

Vandaag me weer heerlijk laten meesleuren door de golven aan het strand van Vlieland. Als ik me dan weer opricht uit de golven en terugloop naar de strandtent weet ik: I’m still Alive (Pearl Jam).
Ook deze dag het boek van Tim Fransen over deze tijd en de toekomstige tijd uitgelezen. Hij geeft een mooie uitleg over hoe we hier zijn terechtgekomen en schetst mogelijkheden voor de toekomst. De belangrijkste boodschap is dat we in beweging dienen te komen en iets moeten gaan doen. Wat dat precies is weet Tim ook niet, maar daarmee zadelt hij ons niet op met een moralistisch praatje.

Ik moest sterk denken aan een theorie die ik aanhaalde in mijn masterscriptie: the edge of chaos, deze theorie komt uit de biologie en heeft te maken met de evolutietheorie. Op het moment dat een soort op uitsterven staat, treedt er een mechanisme in werking waardoor de soort zich opnieuw uitvindt. Ik hoop met Tim, dat we de juiste omschakeling weten te maken!

The Monk and the gun

Samen met Sander naar de film. Altijd weer een feestje! Geen idee wat ik van deze film moest verwachten, maar wat een heerlijke droge humor! De film draaide om verkiezingen in Butan voor de eerste keer en wat dit allemaal onder het volk teweeg bracht. Ondertussen is een Amerikaanse wapenhandelaar op zoek naar een geweer uit de burgeroorlog. Dit geweer zou te vinden zijn in Butan. Hij valt (net als wij) van de ene in de andere verbazing. Wat een mooie, komische film met een hele mooie boodschap!

Foo Fighters Werchter

Afgelopen zondag was ik samen met Annemarie afgezakt naar Werchter. We zouden om 22:30 uur de Foo Fighters gaan zien. Rond 17 uur arriveerden we op het terrein van het festival en we rustten wat uit op een kleedje in de zon. Werchter is een zandvlakte en kent een aantal basic faciliteiten. In 2016 waren Annemarie en ik hier ook en toen was het een blubberpoel waar je zonder laarzen niet terecht kon. Nu was het gelukkig droog, maar ik realiseerde me meteen weer waarom ik zo graag naar het Lowlands festival ga. De faciliteiten daar zijn veel beter en de variatie aan cultuur evenementen veel groter.
Maar we waren er voor de mannen van Dave Grohl. Bij het optreden van Royal Blood gingen we het voorvak in en van 19:30 tot 22:30 uur zaten we tegen het hek tot de Foo Fighters begonnen. Het was het wachten meer dan waard! De jongens speelden de sterren van de hemel en wij genoten met volle teugen. Rond 01:00 uur verlieten we het terrein en ik was om 04:15 weer thuis in Amsterdam. Om 6:45 uur stapte ik op de fiets richting Naarden. Aida begroette me om 8:00 uur met een intense glimlach.

Martin en Annemarie bij het hek.

Laatste loodjes

De zomervakantie gaat bijna beginnen en dan is het voor mij altijd oppassen. In een paar weken wordt je geacht een battalion van studenten naar de eindstreep te loodsen en staan er meestal allerlei activiteiten op de kalender om de avonden en de weekenden te vullen.

Afgelopen donderdag moest ik bloed plassen tijdens het hardlopen en dat was even schrikken. Gelukkig was het slechts een blaasontsteking, maar de wake-up call was gemaakt. Dit weekend nog naar Werchter voor de Foo fighters van Dave Grohl (niet lief geweest voor Taylor Swift) en dan mag de rust weer over mij neerdalen.

Mooie encounters met studenten de afgelopen weken. Cum laude presentatie, student zonder presentatie, boze student omdat we hem steeds in de rede vielen, student met verslag dat waarschijnlijk door zijn broer was geschreven, stagebegeleider die zijn beoordeling inlevert nadat de student zijn examen had gedaan, begeleider die aanwezig was bij presentatie student, vader aanwezig, student die ik twee jaar geleden geadviseerd had te stoppen met zijn opleiding slaagt met een acht, kortom een paar hoogte en dieptepunten uit twee intensieve weken.

Mauerpark karaoke

Zondag 3 uur in de middag verschijnt Joe Hachiban in het Mauerpark met zijn karaoke installatie. De weersverwachting is slecht, er is duidelijk regen op komst. We begroeten elkaar hartelijk en als hij het bal geopend heeft nodigt hij me uit om de microfoon te nemen. Samen met Michel zing ik the pianoman.

the pianoman Mauerpark

Het weer was niet bijster gezellig. Het regende bij tijd en wijle Gelukkig hadden we een zeiltje bij ons waar we onder konden schuilen. Joe maakte er alsnog een feestje van en we hebben tot een uur of 6 genoten van de optredens. Bij het verlaten van de bearpit voerden we een dronkelap mee, zodat Joe zijn sessie in alle rust kon afronden. Het was weer een mooie ervaring!