Het was al weer zeven jaar geleden dat ik voor het eerst een concert van Tindersticks bezocht. Ook in paradiso! De groep is in de loop der jaren alleen maar hechter geworden en lieten dit in Paradiso duidelijk zien. De zaal was in de ban van de heren en je kon een speld horen vallen tijdens de mooi uitgevoerde nummers. De Tindersticks is een van de weinige bands die zich nog van een triangel bedient, maar dwingt daarmee een groot respect af. Ik heb genoten!

Donderdag 13 mei Paul Weller trad op in de melkweg. Nog nooit zo’n chaotisch concert gezien! Ik geloof dat er vier verschillende synthesizers cq orgeltjes op het podium stonden en dat elk nummer met andere gitaren gespeeld werd. Bandleden liepen tegen elkaar aan. Het was onduidelijk wanneer welk nummer werd ingezet en de microfoon van Paul was veel te hard afgesteld.

Afijn dieptepunt van de avond was de vertolking van een cover van een nummer waar Elvis bekend mee geworden is: “let it be me” Paul kroop achter een piano en was even niet te zien, maar wel te horen. Een mooi nummer als “wildwood” werd afgeraffeld. Het voorprogramma Operator six vond ik het gedenkwaardigst van de hele avond. Jammer!

Afglopen dinsdag 27 april afgezakt naar Vredenburg Utrecht om de comeback van K’s choice te vieren. Het was een geweldige ervaring om Sarah en Gert Bettens en band te mogen zien optreden. Vanaf het eerste nummer “hide” tot het laatste nummer “I believe in me” spatte de energie van het podium. K’s choice is back!