547

afgelopen week hebben we de eerste dagen doorgebracht in ons vakantiehuisje op Europarcs de Rijp. Prachtig zonnetje vergezelde ons en we kregen visite van vrienden en familie. Het huisje is heerlijk knus en zit op het park in een straatje waar veel Poolse/Roemeense gastarbeiders bivakkeren. Daar merk je overigens weinig tot niets van, want je zit toch op je eigen 80 vierkante meters. Het is heerlijk rustig en we zijn veel buiten geweest en hebben strandwandelingen gemaakt bij Castricum en Egmond.

Deze keer hadden we geen fietsen 🚴🏿‍♀️ mee, maar volgende keren zullen we ook veel gaan fietsen in de omgeving. Rondom het huisje veel vogelgezang en een kwikstaartje bouwt zijn nest in de heg van de buurman.

Deze week ook weer voor het eerst een fysieke vergadering gehad met tien collega’s van de hva. Het was meer dan een half jaar geleden dat we elkaar gezien hadden, dus dat voelde weer goed. Inhoudelijk is het wel lastig om op een lijn te komen, want bijna niemand is helemaal dedicated aan de afstudeerrichting waar we ondergebracht zijn. De samenhangende factor is wel dat we allemaal ons best doen de studenten te begeleiden naar het niveau van een junior professional op HBO niveau, die in staat is zelfstandig zijn boontjes te doppen. Wat mij betreft is dat voldoende!

Voetnoten

De laatste jaren laten we de studenten van de minor management van creativiteit en innovatie een voetnoot bij het leven schrijven. Vandaag had ik weer 125 voetnoten op mijn bordje liggen en heb ik met veel plezier de verhalen gelezen. Het is een voorrecht om als docent deze verhalen te mogen lezen, vooral daar waar studenten zich kwetsbaar opstellen en je een kijkje geven in hun eigen wereld.

Eenzaamheid, verveling door Corona, discriminatie, je opa of oma verliezen, afscheid nemen van een huisdier, op straat lastig gevallen worden, onzeker of je wel goed genoeg bent, stress, verkeerde vrienden, dankbaarheid voor je situatie, ziek worden van Corona, tot over je oren verliefd zijn, een gebroken hart aan elkaar plakken, slapeloosheid, zingevingsvragen, een wandeling in het park met oma, respect voor je ouders, helden verering, dromen, de dood,…

Alles wat het leven de moeite waard maakt, ingewikkeld maakt, vervelend doet zijn en gewoon het leven kwam voorbij. Veel emotie, af en toe een traantje en ook regelmatig een lach op mijn gezicht. Ik ben trots op deze jonge mensen, alhoewel ik ze echt nog niet goed ken en sommige alleen maar via het beeldscherm gezien heb.

Ik ben geboren en getogen in Amsterdam Slotervaart en eindig deze blogpost graag met een citaat uit een voetnoot van een van de studenten die nu in deze buurt woont: “ Ik ben NIET onderdrukt! Het zijn van een moslima hoort bij mijn identiteit. Bij mijn identiteit als Nederlander én Marokkaan. Het dragen van de hijab, het hebben van een tweede nationaliteit maakt mij niet anders… niet anders dan de rest. Het maakt mij een geboren en getogen Amsterdammer uit Amsterdam Nieuw-West.”

Op het instagram account van de minor zullen de komende weken diverse voetnoten gepubliceerd worden: www.instagram.com/minorcreativiteit

Kaartje

Dit weekend een kaartje gekocht voor het paaspop festival, dat dit jaar vanaf 3 september georganiseerd wordt. Krezip, Epica en een Queen coverband staan op de line-up. Wat mij betreft het eerste lichtpuntje uit het Corona tijdperk. Ik ga er tevens vanuit dat ik op 20,21 en 22 Augustus in Biddinghuizen naar de opposites, Typhoon en Eefje de Visser kan gaan kijken en reken er stiekem ook op dat op 1 juli het concert van Queen en Adam Lambert doorgaat.

Of we in 2021 nog afzakken naar Berlijn voor een optreden tijdens de Mauerpark karaoke is nog onduidelijk, maar ik hoop van harte dat ik minimaal 1x mijn stem kan laten horen, wellicht met een vertolking van een Bruce Springsteen song (n.a.v. de film: Blinded bij the light, die ik dit weekend voor de 3e keer zag).

Het paasweekend stond ook in het teken van de Matteüs passion. Ook dit weekend luisterde ik naar een uitvoering van dit mooie muziekstuk. Tevens zongen we uit volle borst het: Lang zal ze leven voor mijn kleindochter Mia. Zij werd 4-4 drie jaar en het was een genot om haar te zien genieten van de aandacht en de brandweerhelm die we haar cadeau gaven.