Films Juli

Deze maand een mooi rijtje films bezocht. Verschillende thema’s: homofobie tijdens de regering van Thatcher, zwangere, verkrachte dochter van een landarbeider gaat de strijd aan met haar feodale verkrachter die haar probeert te dwingen met hem te trouwen, verpleegster in de ouderenzorg die iets te makkelijk mensen begeleid naar hun laatste snik, A.I. is van plan de wereld te veroveren, maar Tom Cruise steekt daar een stokje voor en Barbie zorgt er voor dat Ken de macht in Barbie land niet over kan nemen.

De welwillenden

Deze week de pil van Jonathan Littell uitgelezen. Het was een heftig verhaal over het leven van een hooggeplaatste officier in het Duitse leger, betrokken bij de werkkampen in de jaren 40-45. De officier in kwestie was nogal getroebleerd in zijn persoonlijk leven en wordt daarnaast in zijn werksituatie betrokken bij verschrikkelijke situaties met betrekking tot het ombrengen van Joden. We reizen door Oekraïne, Rusland, Berlijn, Auschwitz’ en diverse andere plekken. Het leven van de hoofdpersoon schuurt aan dat van mensen als Eichmann, Hess en andere topstukken van de Nazi’s uit deze periode.

Het boek blijft tot aan het einde toe boeien en laat je in ontzetting achter. Dat iemand zoveel kan meemaken in een periode van vijf jaar is nauwelijks te bevatten. Je krijgt inzicht in de redenaties van een aanhanger van het nationaal socialisme en de beestachtige beslissingen die in een oorlogssituatie genomen kunnen worden. Je krijgt ook een beeld van de verschillende types mensen die in deze periode achter de schermen meegewerkt hebben aan de Endlösung van de Joden.

Zwemmen in open water

Afgelopen weken heb ik weer regelmatig bij ons voor aan de Borneokade gezwommen. Ik zwem dan circa een half uur en leg ongeveer een kilometer af. Ik doe dit nu al een jaar of vier met veel plezier. Onderweg geniet ik van de stilte en de natuur. Bij ons voor liggen een paar vlonders die overwoekerd zijn met bomen en planten en midden in het water staan dikke houten palen weg te rotten. Daarom heen zwemmen allerlei vogels en zo heb ik regelmatige oogcontact met futen, waterhoentjes, meerkoeten, ganzen en een enkele aalscholver.

Dinsdag werd ik vanaf een boot van de havenpolitie toegesproken of ik wel wist dat ik in de vaargeul aan het zwemmen was. Tja, er komt af en toe een bootje voorbij, maar dat stelt echt niets voor. Bij ons voor de deur geen rijnaken of speedboten. Ik heb me nog nooit onveilig gevoeld in het water. Ze vertelde me dat het officieel verboden was om hier te zwemmen. Nu wil het geval dat ik niet de enige ben met deze hobby en dat er de nodige krasse bejaarde hier baantjes trekt.

Ik vroeg me af waar de dame zich mee bemoeide en dacht bij mezelf dat ik me ook op de fiets in Amsterdam begeef. In mijn ogen is dat vele malen gevaarlijker dan even zwemmen langs de Borneokade. Afijn ik ben weer wat wijzer geworden en zwem natuurlijk gewoon lekker door!

Laatste minor van mijn carrière afgesloten

Deze week de presentaties van de studenten van de minor management van creativiteit en innovatie bijgewoond. Op donderdag 6 juli van 10:20 uur tot 15:20 geluisterd en gekeken naar 21 presentaties van 10 minuten. Hulp aan slachtoffers van de aardbeving in Turkije (26.000 euro afgetikt.), Hulp aan weeskinderen in Marokko, Entertainment aan vluchtelingen op de Cruise in Amsterdam West, Reizen door Macedonië, Een gids voor Toscane, Limoncello, Chocolaatjes, Hulp aan asielhonden, een tentoonstelling in het Amsterdam museum over achtergestelde jongeren, The journey (een reis van muzikale studenten), …

Het was mooi om deze laatste ronde mee te maken. Toch gaaf dat je elk halfjaar met een groep jonge mensen van divers pluimage mag optrekken en ze een steuntje in de rug mag geven bij het onderzoek naar hun drijfveren en mogelijkheden. Gedurende mijn 40 jarige onderwijs carrière ben ik op het HBO bij zo’n 30 minoren betrokken geweest. Ik vind dit een mooi stukje onderwijs!

Mijn moeder kwam deze minor toetjes proeven gemaakt door studenten.

Boeken Arnon Grünberg

Afgelopen weken twee boeken van Arnon gelezen. Een verzameling van essays over boeken van anderen en een boek over de vluchtelingen problematiek. De essays betroffen veel boeken van Coetzee, Reve, Hermans en andere grootheden. Mooie beschouwingen. Het boek over de vluchtelingen deed me meer. Arnon verhaalt van zijn reizen door Europese opvang centra en schildert de uitzichtloze situatie van velen. Hij heeft het over barakken en reisbegeleiders. Hij laat zien dat er heel wat geld gemoeid is met de zoektocht naar een beter leven in de Europese unie, maar dat dit beter leven vooral bestaat uit wachten in veelal barre omstandigheden. Dit wachten lijkt altijd nog beter dan het verblijven in het land van herkomst. Hij eindigt zijn verhaal met een lofzang op het Nederlands paspoort. Een boek dat je deze zomer absoluut moet lezen!