Films April

Deze maand weer 5 films gezien, gisteren samen met Sander naar Vingt dieux geweest. Een feel good movie over een jongen die zijn vader verliest en dan ineens voor zijn kleine zusje moet zorgen en brood op de plank moet zien te versieren. Aandoenlijk verhaal!

De Salt Path was ook de moeite waard. Vorig jaar las ik het boek en was diep onder de indruk. De verfilming doet echt recht aan het boek en de acteurs passen helemaal in het beeld dat ik van de mensen uit het boek kreeg. Anita en ik hebben ook een klein stukje van het Salt path gelopen en ik meende dit stuk in de film terug te zien.

En fanfare was een film over een dorpsfanfare en de teloorgang van een plaatselijke fabriek. Dit is een beproefde formule voor dit soort films, ik moest denken aan Billy Elliot. De moeite waard in ieder geval!

Le comte de Monte Cristo en becoming Led Zeppelin besprak ik al eerder.

Woensdag ochtend naar Naarden gefietst, onderweg allemaal spinnenwebben.

Pasen

2e paasdag geluisterd naar de Mattheuspassie in de hertaling van Jan Rot. Tevens hebben we gekeken naar de film Jesus Christ superstar. Uit de Mattheuspassie haal ik graag deze tekst aan:

Wees geen wezenloze lemming
op de rots van Gods bestemming
vóór we medelevend zijn
Maak je klein, kleiner, kleinst
en ondermijn…
Wij zijn de weg, wij zijn de waarheid!
De hemel licht in iedereen,
de hemel licht in iedereen.
Eenzaam samen, samen één!

De Graaf van Monte Cristo

Ik las dit boek als kind van 13 of zo en was diep onder de indruk van het verhaal van Alexander Dumas. Ik denk dat ik in het verleden al eens een verfilming heb gezien, maar kan me er weinig van herinneren. De huidige film zit zeer goed in elkaar en doet recht aan de inhoud van het boek. Je moet wel heel goed op de verschillende karakters letten die in de film worden opgevoerd, maar als je dit lukt zit je te genieten van het begin tot het einde. Prachtige film over liefde, wraak en vergeving.

Becoming Led Zeppelin

Prachtige film over de beginjaren van Led Zeppelin. Heel leuk om te zien dat de leden van de band elkaar eind jaren 60 vinden en het heft in handen nemen om platen te gaan maken in eigen beheer en alleen maar LP’s te verkopen en geen singles. De band breekt eerst door in Amerika en krijgt dan pas voet aan de grond in het thuisland, Groot Brittannië. De film geeft een mooi tijdsbeeld en laat een groep jongeren zien die gepassioneerd zijn door muziek. Gaaf!

Mijn filmbezoeken van de afgelopen maand.

Vlam

We bezochten deze film op het filmfestival: Movies that matter. De film is gemaakt door Daphne Lücker en gaat over een meisje die terechtkomt in de jeugdzorg nadat ze zichzelf bewerkt had met een aansteker(zelfmutilatie). We volgen het meisje op de voet en zien haar relatie met haar moeder en de jeugdigen waar ze mee te maken krijgt als ze in een instelling belandt. De jonge meiden die in de film meespelen zijn allemaal met jeugdzorg in aanraking gekomen en dat maakt het levensecht. Het is een heftige film die boeit tot het einde!

De regisseur van de film, Daphne Lucker is een dochter van een oud collega die in 2020 afscheid van het leven nam. Het was ontroerend om haar hier te zien stralen bij de Q&A na afloop van de film.

Daphne zit in het midden…

Oeuvre Bob Dylan

Naar aanleiding van de film: a complete unknown ben ik weer gaan luisteren naar het oeuvre van Bob Dylan. Ik ga al zijn albums dit jaar weer beluisteren en het boek: Bob Dylan all the songs doorlezen. Deze week de albums: Bob Dylan en freewheeling Dylan geluisterd. Dit is ook de muziek van de film.

Dylan en zijn vrouw Sara

Alpha

Vandaag de dag begonnen met 10 km rennen door de buurt. Ik doe dit altijd nog met veel plezier. Daarna weer even in open water gezwommen. Temperatuur inmiddels 7,5 graden Celsius. Wel wetsuit aan. Na douchen en een boterham naar Kriterion gewandeld en daar de film Alpha gezien. Vader en zoon Scholten van Asschat spelen feitelijk zichzelf in een drama op de ski-piste. Het is een boeiend geheel. We pakken nog een pintje op een terras in de buurt en sluiten de dag af met een dankbaar gevoel.

Sing sing

Met Sander naar de film geweest. We zagen elkaar het laatst op mijn verjaardag. Tijd dus voor een film en een kopje thee. Deze film ging over een groep gedetineerden die samen toneelspelen. De rollen worden door echte gedetineerden gespeeld(uit de sing sing gevangenis) en dat maakt de film levensecht. Je verwacht steekpartijen en intimidatie, maar niets van dat alles. De film zit goed in elkaar en er weinig vals sentiment. Mooi inkijkje in het uitzichtloze bestaan van gedetineerden.

Dylan, Brutalist en captain America

Deze week 3 films gezien in de bioscoop. De meeste indruk maakte de film the brutalist. Deze meer dan 3 uur durende film gaat over een Joodse architect die na de 2e wereldoorlog vanuit Hongarije naar Amerika verhuisd. Hij wordt daar uiteindelijk herenigd met zijn vrouw en zus. In Amerika bouwt hij een gigantisch gebouw, gebaseerd op zijn belevenissen in Auschwitz. Tijdens de bouw gebeurd er van alles en worden we geconfronteerd met anti-semitisme en racisme. De film boeide mij van het begin tot het einde en het bouwwerk deed me sterk denken aan het Joods museum in Berlijn.

A complete unknown behandelt de eerste jaren van het leven van Bob Dylan en doet dat op zeer overtuigende wijze. Ik heb genoten van de beelden en songs. Opnieuw een aansporing om me weer opnieuw te gaan verdiepen in het werk van deze geweldige artiest.

Voor de nieuwe captain America film ging ik met Rinke naar Pathé de munt en maakten de film mee in 3D en op stoelen die voortdurend stonden te schudden als er rake klappen werden uitgedeeld. Het was een once in a lifetime experience!

Roodhapje en Nosferatu

Dit weekend zag ik de film Nosferatu en met mijn kleinkind Mia ging ik naar de voorstelling van het gezelschap van de Holland Opera getiteld: Roodhapje. Nosferatu is het klassieke verhaal over de vampier uit Transylvanie die zijn bruid komt opeisen. Daniel Dafoe speelt de rol van wetenschapper in deze film. Ik had al meerdere versies van dit verhaal gezien, maar deze versie was zeer overtuigend. Echt spannend! De voorstelling van Roodhapje was ook spannend, maar goed te behappen voor een kind van 6. Er werd met veel uithalen gezongen, maar het verhaal zat goed in elkaar en Mia kon de stappen die er gemaakt werden op het toneel goed volgen. Het leek veel op het inspiratie spel dat de kinderen zelf ook uitvoeren, veel onverwachte wendingen en mogelijke onmogelijkheden. Echt goed gedaan!