Deze week heb ik het 1000 pagina’s dikke boek van Johan Harstad uitgelezen. Wat een mooi verhaal en wat knap, van de schrijver, je aandacht tot het einde toe vast te houden. Het verhaal gaat over een familie uit Noorwegen. Vader, moeder en twee kinderen (Jongen en meisje). De jongen (Max) heeft net de basisschool afgemaakt als hij in de jaren 70 in Amerika, New York terechtkomt.
We lezen hoe hij zich aanpast aan de nieuwe omstandigheden, vrienden maakt en een interesse ontwikkelt voor het toneel. Op een gegeven moment komt hij de 6 jaar oudere Mischa tegen, een kunstenares in wording, en het boek ontspint zich rondom deze relatie en de mensen betrokken bij het stel.
Tussendoor komt de Vietnam oorlog aan de orde en de tegenstelling van het kapitalisme en het communisme. Tevens komt het thema religie en homofilie aan de orde. Dit alles in een prettig geschreven stijl en niet altijd in chronologische volgorde.
De apotheose van het boek grijpt je bij de strot en als je de laatste letter gelezen hebt, vind je het jammer dat het voorbij is. Heerlijk om zo’n literaire traktatie tot je te mogen nemen!
De rest van mijn week stond in het teken van het lezen van plannen van aanpak. 6 stagiaires en 5 afstudeerders staan in de startblokken om bij bedrijven onderzoek te doen en mee te werken. Het project waar ik het meest naar uit zie betreft een onderzoek naar de mogelijkheid van samenwonen van mensen met een geestelijke handicap, mensen in sociale huurwoningen en mensen in koopwoningen. Dit alles in de nabijheid van een klooster in Bloemendaal. Deze vorm van gebiedsontwikkeling vraagt nogal wat van de betrokken stakeholders en ik zie dan ook uit naar de voorstellen waar de student in kwestie mee gaat komen.
Tot slot gebeurt er ook van alles rondom onze eigen kleine woongemeenschap aan de Borneolaan, alwaar ik voorzitter ben van de VVE. Oud metselwerk wordt uitgeboord en nieuw metselwerk wordt aangebracht, een overstroming hier en een overstroming daar, geluidsoverlast en fout parkeren, maar vooral ook genieten van ons luxe appartement met uitzicht op het water en in een prachtige woonomgeving. O ja, vandaag voor het eerst in vier maanden weer een rondje hardgelopen!
