Geert van Dam (voorzitter CvB UvA) beschouw ik als een van mijn bazen in de WO wereld van Amsterdam. Ondersteund door mijn directe baas Geleyn Meyer (rector HvA) plaatste zij een oproep in de media: https://www.nu.nl/amsterdam/6118653/bestuurders-uva-en-hva-willen-snelle-heropening-ziel-is-eruit.html
Ze pleitte er voor om de verantwoordelijkheid voor het openen van het WO/HBO neer te leggen bij de instellingen zelf en niet van bovenaf te reguleren door het ministerie. Wat mij betreft de juiste toon om het kabinet te bewegen om op dit aanbod in te gaan. We hebben te maken met jong volwassenen en die kunnen we best op basis van een paar corona regeltjes dirigeren door onze gebouwen heen, waar de ventilatie vrijwel overal op orde is (want nieuwe gebouwen) en de lokalen dermate ruim dat we weer kunnen terugkeren naar de situatie van september 2020 waar we met halve klassen op voldoende afstand van elkaar een prettig gesprek kunnen hebben.
Nu maar te hopen dat het kabinet niet eindeloos gaat wachten om deze roep om vrijheid en gedelegeerde verantwoordelijkheid te belonen, zodat we wat mij betreft op maandag 8 maart weer open kunnen en onze studenten weer in de ogen kunnen kijken zonder de hinderlijke handicap van het scherm tussen ons. Nog even afwachten dus.
Wat betreft de bak actie van mijn collega’s bij de HvA heb ik inmiddels 10 plaatjes op de padlet kunnen vinden van collega’s die elkaar aan tafel verrassen met lekkere dingen. Leuk om te zien! Zelf heb ik deze week van de crocus vrijheid kunnen genieten door samen met mijn dochter een bank te regelen voor ons vakantie huisje en ook de gelegenheid ten baat genomen om eens te kijken hoe het is om de 35 km van huis naar het vakantiehuisje te fietsen.
Verder deze week weer in het verleden gedoken en de nodige dingen uit de jaren zeventig gedigitaliseerd. Hieronder een tekening uit 1979 toen ik kwekeling was op de pedagogische academie en mijn eerste gymlessen gaf op een lagere school in Amstelveen. Tevens mijn oor te luisteren gelegd bij Golden Earring, Shocking Blue en Earth & Fire. Heerlijk om de stem van Jerney Kaagman weer tot me door te laten dringen in de song of the Marching children!
