Deze week mijn honger naar boeken van Guus Kuijer verder gestild met het lezen van het boek: Hoe een klein rotgodje God vermoordde. In dit boek wordt opnieuw de nadruk gelegd op het feit dat we zelf ons gezond verstand dienen te gebruiken en niet slaafs de geboden en wetten van het christendom of de islam dienen te volgen.
Het was voor mij een eye-opener hoe Kuijer tegen de Joodse traditie aankeek en deze met het christendom en de islam vergeleek. Waar bij het christendom en de islam de nadruk ligt op gehoorzaamheid en straf, ligt in het oude testament de nadruk op de gelijkwaardigheid van God en de mens. De mens mag van mening verschillen met God en hem wijzen en houden aan zijn beloften en gestelde wetten, zodat bijvoorbeeld alle monniken gelijke kappen hebben en niemand voorgetrokken wordt.
In zijn boek haalt hij o.a. het verhaal van Abraham en Izaak aan, het verhaal van Job en komt David geregeld langs. Kuijer benadrukt de gelijkwaardigheid tussen God en mens en geeft ook aan hoe in de Joodse traditie het debat een grote rol speelt. In zijn hele tekst breekt hij een lans voor de interpretatie van teksten en de onmogelijkheid om een tekst letterlijk te nemen, aangezien we een tekst per definitie zelf kleuren vanuit onze achtergrond.
Hoe Kuijer de kruisdood van Jezus interpreteert en de mogelijkheid aangeeft dat Jezus zonder problemen deze kruisdood had kunnen ontlopen was voor mij een totaal nieuwe kijk op dit gedeelte uit de bijbel. Het tijdens mijn geloofscarrière o zo belangrijke woord: “ Niet mijn wil maar de uwe geschiede” krijgt in het licht van Kuijers bespiegelingen een totaal andere dimensie.
Door het lezen van dit boek heb ik een nog scherpere kijk gekregen op mijn eigen functioneren in de periode dat ik fanatiek betrokken was bij een christelijke geloofsgemeenschap. De beschouwingen van Kuijer hebben me geholpen mijn verrichtingen en stappen beter te kunnen verklaren. Ik ben hem daarvoor dank verschuldigd!
