Federica Lombardi (zie foto) was de sopraan in de Stopera. Wat een prachtige uitvoering en mooie combinatie van muziek en ballet. Echt geweldig om een keer meegemaakt te hebben!
het requiem van Verdi
Beantwoorden
Categorie archieven: Muziek
Trijntje Oosterhuis in concertgebouw
Maandag was ik in het concertgebouw waar Trijntje Oosterhuis samen met het Haagse philharmonisch orkest en Xander Vrienten een prachtig concert gaven met nummers van de laatste 3 cd’s van Hennie Vrienten.
Sinead O’Connor
Zat de eerste week van juli thuis met corona. Gelukkig een milde vorm, maar toch even van het toneel (geen Suzanne Vega, geen afscheid van de minor studenten, geen verjaardag van Roel). Tijdens deze week het boek Wat ik me herinner van Sinead O’Connor gelezen.
Wat herinner ik me van Sinead? Bij aanschaf van onze eerste cd-speler in 1992 kochten we ook haar album I dont want what I havent got met haar grote hit nothing compares er op. Deze cd werd regelmatig door ons gedraaid.
In 2009 bezocht ik een concert van haar en maakte deze opname:
Na verloop van tijd bleek deze opname 20.000 keer bekeken te zijn en nader onderzoek wees uit dat Sinead de opname op de eerste pagina van haar website had gezet.
Natuurlijk pikte ik haar acties op richting de paus en haar interesse in religie. Door dit boek kreeg ik echter een verdere inkijk in haar leven en datgeen wat haar door de jaren heen beïnvloed heeft. Ik had de invloed van reggae op haar oeuvre gemist en dat was leuk om te lezen en later ook terug te horen in haar werk. Door het boek ben ik haar werk weer eens gaan beluisteren en vooral het album faith and courage raakte me op een prettige manier.
Als laatste las ik op het internet dat haar jongste zoon begin dit jaar op 17 jarige leeftijd zich van het leven had beroofd. Dit moet een vreselijke klap voor haar zijn geweest. ik hoop dat ze dit leed weet te verwerken.
Het boek leest prettig en is echt een aanrader om een kijkje te nemen in haar wonderlijke wereld,
Bearpit karaoke 29 mei Mauerpark
Afgelopen week bereikte mij het goede nieuws dat de karaoke in het Mauerpark op zondag weer zou beginnen. Ik heb gelijk mijn reis geboekt en ben op zondag naar Berlijn afgezakt. De afgelopen jaren heb ik flink zitten oefenen op the river van Bruce Springsteen en nou zag ik de kans om dit nummer te zingen voor een publiek van circa 1000 man/vrouw.
De treinreis verliep voorspoedig en om 14 uur zat ik in het amphitheater van het Mauerpark te wachten op Joe Hachiban, die om 15 uur verscheen en de boel aanslingerde. Aangezien ik een bekende ben van Joe kon ik meteen aan de slag en heb ik mijn hart en ziel in de vertolking van the river gelegd. Het was een gedenkwaardige middag met veel mooie optredens (zie youtube link bij het artikel).
Aangezien het de eerste keer was sinds het gedoe met Covid was de pers aanwezig en de volgende dag werd in de Berliner Zeitung over mij geschreven:
“Danach kommt ein Mann, der sich auskennt, der erzählt, dass er extra sein blaues Karaoke-Shirt angezogen hat. Er singt „Down by the River“ von Bruce Springsteen. Niemand würde behaupten, dass „The Boss“, die gesangliche Leistung dieser doch ziemlich brüchigen Stimme gefallen würde, aber ganz sicher die Stimmung. Der Mann zelebriert die besten Rockposen und wird gefeiert, als wäre er Springsteen persönlich.”
25 jaar geleden voor het eerst naar Lowlands
De afgelopen weken verbeeldde ik in 64 Posts op instagram hoe ik 25 jaar Lowlands heb beleefd: www.instagram.com/martinharing1959
Zie erg uit naar de versie van 2022!
Kaartje
Dit weekend een kaartje gekocht voor het paaspop festival, dat dit jaar vanaf 3 september georganiseerd wordt. Krezip, Epica en een Queen coverband staan op de line-up. Wat mij betreft het eerste lichtpuntje uit het Corona tijdperk. Ik ga er tevens vanuit dat ik op 20,21 en 22 Augustus in Biddinghuizen naar de opposites, Typhoon en Eefje de Visser kan gaan kijken en reken er stiekem ook op dat op 1 juli het concert van Queen en Adam Lambert doorgaat.
Of we in 2021 nog afzakken naar Berlijn voor een optreden tijdens de Mauerpark karaoke is nog onduidelijk, maar ik hoop van harte dat ik minimaal 1x mijn stem kan laten horen, wellicht met een vertolking van een Bruce Springsteen song (n.a.v. de film: Blinded bij the light, die ik dit weekend voor de 3e keer zag).
Het paasweekend stond ook in het teken van de Matteüs passion. Ook dit weekend luisterde ik naar een uitvoering van dit mooie muziekstuk. Tevens zongen we uit volle borst het: Lang zal ze leven voor mijn kleindochter Mia. Zij werd 4-4 drie jaar en het was een genot om haar te zien genieten van de aandacht en de brandweerhelm die we haar cadeau gaven.
Baas boven baas
Geert van Dam (voorzitter CvB UvA) beschouw ik als een van mijn bazen in de WO wereld van Amsterdam. Ondersteund door mijn directe baas Geleyn Meyer (rector HvA) plaatste zij een oproep in de media: https://www.nu.nl/amsterdam/6118653/bestuurders-uva-en-hva-willen-snelle-heropening-ziel-is-eruit.html
Ze pleitte er voor om de verantwoordelijkheid voor het openen van het WO/HBO neer te leggen bij de instellingen zelf en niet van bovenaf te reguleren door het ministerie. Wat mij betreft de juiste toon om het kabinet te bewegen om op dit aanbod in te gaan. We hebben te maken met jong volwassenen en die kunnen we best op basis van een paar corona regeltjes dirigeren door onze gebouwen heen, waar de ventilatie vrijwel overal op orde is (want nieuwe gebouwen) en de lokalen dermate ruim dat we weer kunnen terugkeren naar de situatie van september 2020 waar we met halve klassen op voldoende afstand van elkaar een prettig gesprek kunnen hebben.
Nu maar te hopen dat het kabinet niet eindeloos gaat wachten om deze roep om vrijheid en gedelegeerde verantwoordelijkheid te belonen, zodat we wat mij betreft op maandag 8 maart weer open kunnen en onze studenten weer in de ogen kunnen kijken zonder de hinderlijke handicap van het scherm tussen ons. Nog even afwachten dus.
Wat betreft de bak actie van mijn collega’s bij de HvA heb ik inmiddels 10 plaatjes op de padlet kunnen vinden van collega’s die elkaar aan tafel verrassen met lekkere dingen. Leuk om te zien! Zelf heb ik deze week van de crocus vrijheid kunnen genieten door samen met mijn dochter een bank te regelen voor ons vakantie huisje en ook de gelegenheid ten baat genomen om eens te kijken hoe het is om de 35 km van huis naar het vakantiehuisje te fietsen.
Verder deze week weer in het verleden gedoken en de nodige dingen uit de jaren zeventig gedigitaliseerd. Hieronder een tekening uit 1979 toen ik kwekeling was op de pedagogische academie en mijn eerste gymlessen gaf op een lagere school in Amstelveen. Tevens mijn oor te luisteren gelegd bij Golden Earring, Shocking Blue en Earth & Fire. Heerlijk om de stem van Jerney Kaagman weer tot me door te laten dringen in de song of the Marching children!
Hernia week 4
Vandaag is mijn verjaardag en krijg ik mijn dochter op visite en mijn vrienden Alex en Fenny. Vanochtend heb ik mijn 3e rondje om het blok gelopen (circa 400m), nog steeds met veel pijn, maar goed het is een stapje vooruit. Nog steeds veel pijnstillers, maar wel langzaam aan het afbouwen. De nachten zijn in ieder geval goed te doen. Via whatsapp krijg ik lieve berichtjes en ook facebook en LinkedIn doen hun werk. Ik bekijk de documentaire the great pretender over Freddie Mercury en zijn tijd in München en zijn samenwerking met Montserrat Caballe. Zijn samenwerking met haar heeft echt prachtig werk opgeleverd, waar ik nog steeds met veel plezier naar luister.
Wat is Freddie toch een prachtig en veelzijdig mens! Ik schaam me er niet voor dat ik nog steeds een fanatieke fan ben van hem en zijn werk. Dit jaar ook een afbeelding van de man zelf op mijn rug gezet. Zijn lef om zijn hart te volgen en alles met overgave te doen is nog steeds een groot voorbeeld voor mij.
coronaproof optreden
Vanmiddag in het Vondelpark getuige van een coronaproof optreden van Huub van der Lubbe. Een verademing om weer eens bij een echt concert in de openlucht te zijn. Mijn laatste buitenconcert was eind augustus 2019 in de Tolhuistuin bij Typhoon.
Huub stond als een echte troubadour op het podium. Wel met microfoon en versterkte gitaar. Maar toch, dapper. Een van de leukste liedjes van de middag had betrekking op paaltjes met zalm en de samenwerking tussen band en crew.
Een kort COVID-19 gedicht maakte Feijenoord kampioen en verder maakte hij ons deelgenoot van zijn grote repertoire. Was leuk om er bij te zijn.
It has been no bed of roses
Gisteren bij Hollywood Mark op de Elandsgracht in Amsterdam een tatoeage van het Queen logo op mijn rug laten zetten.
Tatoeage artiest Jur Gillot was 4 uur met me bezig om het hoofdontwerp op mijn rug te zetten. Vooral de rozen op de onderkant van mijn rug deden mij trillen op mijn benen.
In oktober en december nog een sessie en dan heb ik een mooi kunstwerk op mijn rug.
