Deze week op cultureel gebied me tegoed gedaan aan Sam Bettens en J.M.Coetzee. Ik had Sam al horen zingen in Heerlen, maar toen was het me niet opgevallen hoeveel het bereik van zijn stem achteruit was gegaan. Hier in het Paard in Den Haag kon ik er echter niet omheen, de stem was een aantal octaven lager, toch wist hij de zaal voor zich te winnen en had hij niets van zijn charme verloren. Het was een mooi concert.
De Pool van Coetzee was even andere koek dan de laatste skilift van John Irving. Binnen een paar uur was de Pool van kop tot staart gelezen. Een apart liefdesverhaal met veel onuitgesproken zinnen. Ik wist niet wat ik er van vinden moest, het boek liet me achter met een onbestemd gevoel. Wat was hier gebeurd? Afijn, voor een paar uur leesplezier in ieder geval de moeite waard.
