Martin Haring

Tweede boek van Marian Donner, dat ik las. Dit keer een boek met korte verhalen. Veel verhalen gebaseerd op de omgang met haar kind. Deze jongen houdt er mooie gewoontes op na en wordt daardoor vaak niet begrepen door zijn levensgenootjes. Hij ziet onzichtbare muren en staat in contact met de multisphere. Een term die ik kende van de spidermanfilms, maar ook van vele boeken van Stephen King. Zogenaamde parallelle werelden waar van alles gebeurde en waar naar toe je kon ontsnappen. Gelukkig werd hij ondergebracht bij een juf die zich in deze uitstapjes kon verplaatsen, maar die op het punt stond het onderwijs te verlaten. Zelf zie ik ook met lede ogen aan hoe dromerige creatieve kinderen op de basisschool gedrild worden en zich dienen aan te passen aan de status quo. Mijn kleindochter Aida behoort tot die types en ik hoop dat ik haar dit jaar kan helpen om zich niet volledig te conformeren.
Marian is tevens kritisch t.o.v. het zelfhulp systeem waar we als volwassenen ons toe moeten verhouden. Ze zegt hierover zeer zinnige dingen en is kritisch naar de manier waarop de jeugd zich conformeert aan de sociale media. Wat mij betreft een must read!

Opnieuw deze roman van Maarten’t Hart over het huwelijk met veel plezier gelezen. Alhoewel ik niks heb met Bach en al die andere componisten die in deze roman de revue passeren, blijft het boek boeien tot het eind. De worsteling die de hoofdfiguur heeft met het intense verlangen naar het vrouwelijke geslacht wordt op een heel beeldende manier onder woorden gebracht. De roman is heel vermakelijk en geeft een helder inzicht in de dillema’s die zich voordoen op het levenspad van een getrouwde man.

Vandaag las ik dit boek van Ernst-Jan Pfauth uit. Ik volg Ernst-Jan al zo’n 15 jaar, ben geabonneerd op zijn nieuwsbrief en hij heeft een paar keer een gastcollege gegeven aan mijn studenten. Vaak zagen we elkaar ook even op Lowlands. Het dankboek en het persoonlijk manifest kende ik al. Ik zag op tegen het lezen van dit boek, omdat ik vreesde dat dit een van de zovele zelfhulpboeken zou worden.

Ernst-Jan heeft mij echter aangenaam verrast! De vormgeving en de opmaak van het boek maken het zeer leesbaar. De kapstok van het vliegwiel zorgt er voor dat alles logisch in elkaar valt en de voorbeelden die hij aanhaalt zijn goed navolgbaar en navoelbaar. Ik kreeg even jeuk van gelukmakers en gelukkrakers, maar ook deze termen doen geen afbreuk aan de inhoud van de boodschap. Nergens is Ernst-Jan drammerig, maar hij is wel duidelijk en als ervaringsdeskundige geeft hij goede tips en leeft hij met je mee. Als je bewuster wilt omgaan met de kostbare tijd die je gegeven is op deze aardkloot, dan is dit boek een aanrader!

Eindelijk heeft hij de P.C.Hooft prijs toegekend gekregen. Ter gelegenheid daarvan las ik zijn autobiografie: Het roer kan nog zes maal om (1984) en het boek van Elsbeth Etty over zijn leven: Minnebrieven aan Maarten (2019). Elsbeth Etty eindigt haar boek met de opmerking dat het onbegrijpelijk is dat Maarten ‘t Hart nog steeds niet de P.C.Hooft prijs heeft gekregen. Vijf jaar later is het eindelijk zo ver.

In het boek van Elsbeth lees je over de complexe persoonlijkheid Maarten ‘t Hart. Regelmatig door zijn vader geslagen (mishandeld), een vrouw in een mannenlichaam, “misbruikt” door pedofiele orgelspelers en meerdere malen smoorverliefd op andere vrouwen. Toch inmiddels al weer 50 jaar getrouwd met Hanneke van den Muyzenberg. Hij heeft een aparte opvatting over liefde, degene die je liefhebt daag je uit en drijf je tegen je in het harnas. Psychologisch duidt je dit waarschijnlijk als een hechtingsprobleem, maar ik ben geen psycholoog.

Ondanks dit alles is Maarten ‘t Hart een bijzonder monter persoon en herken ik veel van mijzelf in hem. De extreme worsteling met het geloof heb ik niet doorgemaakt, maar ook ik heb er 20 jaar van mijn leven over gedaan om het geloof enigszins te kunnen duiden en het christusprincipe een plek in mijn leven te geven.

Door de jaren heen heb ik de meeste van zijn romans met veel plezier gelezen. De erkenning van zijn waarde voor de Nederlandse literatuur doet mij goed en geeft mij de motivatie om het komend jaar een aantal van zijn romans te herlezen.