Karma, reïncarnatie en het christelijke geloof

Opnieuw las ik dit intrigerende boek van Hans Stolp. Tien jaar geleden las ik het ook en was er al danig van onder de indruk. Nu valt er nog meer op zijn plek en neig ik er naar de strekking van zijn verhaal te geloven. Het boek gaat vooral over de werking van karma en de verschillen tussen de zienswijze op dit begrip vanuit de Oosterse religies en de zienswijze vanuit het Esoterische christendom. Hans Stolp wijst er op dat deze kennis de zogenaamde verborgen kennis was, die niet direct voor iedereen toegankelijk was, maar waar Jezus wel met zijn discipelen over sprak. De tekst: wie oren heeft die hore, die in de evangeliën regelmatig gebezigd wordt verwijst hier naar. Het verhaal van de blindgeborene uit het evangelie van Matteüs wordt aangehaald om de discussie tussen Jezus en zijn volgelingen over karma te illustreren. Daarnaast haalt Hans Stolp nog andere referenties uit de bijbel aan die in deze richting zouden kunnen wijzen. Het feit dat we hier op aarde zijn om bepaalde lessen te leren die we vanuit pijnlijke ervaringen opdoen, komt mij geloofwaardig over. Natuurlijk valt er van alles op af te dingen, maar zijn redeneertrant klinkt voor mij zeer plausibel en geeft mij weer handvatten om op dit terrein een aantal zaken verder te onderzoeken.

ChatGPT kwam met de volgende samenvatting: In “Karma, reïncarnatie en christelijk geloof” pleit Hans Stolp voor een heroverweging van het christelijk geloof door de concepten karma en reïncarnatie te integreren. Hij stelt dat dit essentieel is om het geloof toekomstbestendig te maken. Stolp legt uit dat karma en reïncarnatie nauw verbonden zijn en dat inzicht hierin nieuwe mogelijkheden biedt voor het christendom in de moderne tijd.

De auteur benadrukt dat deze begrippen aansluiten bij het perspectief dat christenen door de eeuwen heen heeft geïnspireerd: de komst van Gods rijk op aarde. Door karma en reïncarnatie te begrijpen, kunnen gelovigen hun persoonlijke groei en verantwoordelijkheid beter plaatsen binnen het grotere geheel van hun spirituele ontwikkeling.

Stolp wijst erop dat, hoewel reïncarnatie traditioneel niet wordt erkend binnen het christendom, het integreren van deze concepten kan leiden tot een dieper begrip van het geloof en de uitdagingen van het moderne leven. Hij moedigt lezers aan om open te staan voor deze ideeën en hun geloof te heroverwegen in het licht van karma en reïncarnatie.

Geplaatst in Boeken, persoonlijk | Een reactie plaatsen

Pieterpad etappe 10 Ommen-Lemele

Heerlijk over de heidevelden gewandeld bij de Lemelerberg. Onderweg kwamen we een schaapherder met zijn kudde tegen en vlak voor mijn voeten schoot een ree weg. Echt een mooie wandeling in de stralende zon!

Geplaatst in persoonlijk, Vakantie | Een reactie plaatsen

Pieterpad etappe 9 Hardenberg-Ommen

We gingen met de trein naar Hardenberg en daar begonnen we onze tocht. Het was prachtig weer en we liepen een groot gedeelte van de tocht langs de vecht. Het was de bedoeling om langs Bergentheim te gaan, maar het pontje aldaar over de vecht was uit de roulatie gehaald, dus we vervolgden onze weg door de weilanden en konden de geboorteplaats van Arne Slot bijna aanraken. Bij Marienberg pakten we de trein naar Ommen en we liepen deze dag in het totaal 14,2 km. In het hotel Wildthout kregen we een heerlijke maatltijd voorgeschoteld en gingen we vroeg naar bed.

Geplaatst in persoonlijk, Vakantie | Een reactie plaatsen

De eerste 100 dagen van Arne slot

James Worthy schreef dit boekje en ik luisterde er naar. Binnen 2 uur was het uitgelezen, maar ik heb me uitstekend geamuseerd. Nou wil het toeval dat Anita en ik morgen het Pieterpad lopen en onderweg de geboorteplaats van Arne Slot, Bergentheim tegenkomen. Leuk dat James Worthy een paar weken in dit dorp heeft gebivakkeerd om anekdotes over Arne Slot te verzamelen. Dit leidt niet tot diepe inzichten, maar geeft wel een beeld van de omgeving waarin Arne Slot opgroeide. Het boek weidt verder uit over alle overwinningen van Liverpool in deze periode en James hemelt nog een paar van zijn voetbalhelden op. Ik heb me prima vermaakt!

James Worthy zat in 2010 bij ons op de camping van Lowlands
Geplaatst in Boeken, Vakantie | Een reactie plaatsen

De droomfabriek

Naar aanleiding van het boekenweekgeschenk van Gerwin van der Werf las ik zijn boek over een beginnende wiskunde lerares op het VMBO. Ik was vooral geïnteresseerd vanwege het feit dat ik zelf in 1984 als leraar kantoorpraktijk op het VMBO(toen nog LBO) mijn carrière in het onderwijs begon. Het boek geeft inzicht in veel zaken waar ik als beginnend docent mee worstelde, leerlingen die het lokaal afbraken en leerlingen die ik het klaslokaal uitstuurde. Ook ik werd geconfronteerd met de barre levensomstandigheden van sommige leerlingen en ging net als de docent uit het boek op huisbezoek. Zo intiem als de lerares met een van de leerlingen wordt is mij nooit overkomen, maar ik heb om me heen leraren verliefd zien worden op hun kroost. Wel ging ik op een gegeven moment met mijn mentorklas uit de Bijlmermeer uit eten bij een pizzeria, ik was een beetje in de veronderstelling dat de leerlingen voor zichzelf zouden betalen, maar aan het eind van de rit moest ik een betaalcheque van 200 gulden uitschrijven en dat was een rib uit mijn lijf en gelijk een mooi leermoment.

Samenvatting boek via ChatGPT: “De droomfabriek” is een roman van Gerwin van der Werf die zich afspeelt op een vmbo-school in een achterstandswijk. Het verhaal volgt Josie, een 32-jarige vrouw zonder leservaring, die wiskundedocent wordt op deze school. Ze ondervindt grote moeite met orde houden in de klas, vooral door de brutale leerling Carmen uit 3A, die regelmatig te laat komt, geen huiswerk maakt en zestigduizend volgers op Instagram heeft. (bookbreak.nl)

Ondanks de uitdagingen probeert Josie een betekenisvolle band op te bouwen met haar leerlingen. Carmen vraagt op een gegeven moment om bijles bij Josie thuis, wat leidt tot een complexere relatie tussen docent en leerling. Het verhaal belicht de problematiek binnen het onderwijs, zoals kansenongelijkheid en de moeilijke thuissituaties van sommige leerlingen.(stoerleesvoer)

“De droomfabriek” biedt een ontroerend en schrijnend beeld van een falend onderwijssysteem en de impact daarvan op zowel docenten als leerlingen. Het boek benadrukt de uitdagingen waarmee onderwijsprofessionals worden geconfronteerd en de veerkracht die nodig is om in moeilijke omstandigheden te blijven streven naar het beste voor hun leerlingen.(bookbreak.nl)

Mijn VMBO(LBO) klas op het Augustinus College
Geplaatst in Boeken, onderwijs | Een reactie plaatsen

Scriptie schrijven

Vandaag las ik een artikel in de bijlage bij de Trouw van 15 maart(zie foto’s). Hierin wordt gereflecteerd op het schrijven van een scriptie voor een master opleiding. De discrepantie tussen het knellende kader van de opdracht en de intentie om een creatieve, buiten de box denkende professional op te leiden wordt hier aan de tand gevoeld.

Zelf was ik 45 jaar oud toen ik mijn scriptie schreef en ik had er veel lol in. Bij de gemeente Almere deed ik onderzoek naar de ondernemendheid van het college van B&W. Ik interviewde o.a. burgemeester Jorritsma en volgde de wethouder van economische zaken gedurende een korte periode. Ik had van te voren niet verwacht dat ik zoveel lol zou beleven aan het mastertraject, maar de hoogleraren waren zeer inspirerend en mijn collega studenten zetten hun beste beentje voor. Mijn scriptie werd beoordeeld met een 7.

Geplaatst in onderwijs, persoonlijk | Een reactie plaatsen

Afscheid HvA koor

In maart 2013 startten we op de HvA o.l.v. Wendy Vos met een koor. Het was een bescheiden koor van circa 10 man/vrouw. In 2016 nam Marleen Spierings het stokje over en bestond het koor uit circa 15-20 man/vrouw. We zongen met veel plezier en werden een hechte club. Na corona was het lastig om weer een doorstart te maken. Koren waren de zgn superverspreiders van het virus en je merkte dat er her en der wat aarzeling was. Marleen besloot het koor vaarwel te zeggen en in 2022 werd Titia Bloemhof onze koordirigent. Eind 2024 nam de deelname aan het koor af. We zongen geregeld met 5-6 man/vrouw en besloten dat het tijd was om het koor vaarwel te zeggen. Deze week namen we afscheid van Titia met een etentje en een zangsessie bij the Duke of Tokyo. Het was een mooie afsluiting van een inspirerende periode.

Voor mijn promotie in 2019 trad het HvA koor op met een prachtige uitvoering van: With a little help of my friends.

Geplaatst in Muziek, onderwijs, persoonlijk | Een reactie plaatsen

Uitzendbaantjes

Gisteren bij mijn broer Tom over het begin van de jaren tachtig van gedachten gewisseld. We werkten in die tijd voor bakkerij Meijsen op de zaterdag. Eind jaren zeventig hadden we beiden een krantenwijk bij de Volkskrant. Vroeg opstaan was voor ons geen probleem. 1982 studeerde ik af aan de pedagogische academie, maar er was geen werk te vinden voor beginnende docenten. Ik ging via Randstad werken voor Saan verhuizingen, Spoelkeuken Schiphol en een producent van Vuilniszakken in Zaandam. Tom had ook diverse uitzendbaantjes en we kwamen ook een korte tijd samen te werken voor de Koopfoon, een initiatief van Randstad om tweede hands artikelen via de telefoon te verkopen.

Een sterk verhaal van zijn kant ging over een baantje als papier-operator bij de ABN-AMRO. In die tijd werden er nog dagelijks bankafschriften naar klanten gestuurd en Tom moest, samen met een andere medewerker, een machine onderhouden waarin via een lopende band allerlei bankafschriften werden afgedrukt, via kettingformulieren, die dan naar de klant verstuurd werden. Door het werk dusdanig in te richten dat het werk in de helft van de daarvoor bestemde tijd afgemaakt kon worden, creëerden de heren de mogelijkheid om in de buurt iets te gaan drinken, of op de afdeling een tukje te doen op een speciaal daarvoor neergelegd matras ergens in het magazijn. Na verloop van tijd kreeg de manager van de bank in de gaten welke kwaliteiten Tom had en werd er een contract aangeboden. Dit was het moment om weer eens iets anders te gaan doen…

Leidse courant 10 februari 1984
Op het hoofdkantoor van de Koopfoon in Diemen februari 1984
Geplaatst in persoonlijk | Een reactie plaatsen

Tindersticks in Carré

Heerlijk concert van Tindersticks! De stem van Stuart Staples is als vanouds geweldig en de begeleiding van de groep door 6 violisten maakt het feestje compleet. Ik zag de groep voor het eerst op Lowlands in 1999. Vervolgens zag ik ze meerdere malen samen met Mark en José in Paradiso, Vredenburg en het concertgebouw. Elke keer weer diep geraakt. Wat muziek al dan niet kan doen!

Geplaatst in Muziek | Een reactie plaatsen

luchtplaats

De laatste roman van Herman Koch gelezen. Echt een spannend verhaal, dat leest als een trein. Het zijn verwikkelingen rond een schrijver en een gevangene die volledig uit de hand lopen. Je bekijkt de zaak steeds vanuit een ander perspectief en wordt snel het verhaal ingezogen. Echt jammer dat het boek uit is’

Geplaatst in Boeken | Een reactie plaatsen