Ik las deze week: Man o man

Ik ben alweer meer dan 10 jaar lid van het HvA koor en in september 2022 zijn we weer aarzelend van start gegaan met een nieuwe dirigent: Titia Bloemhof Zij introduceerde mantra’s zingen en daarmee sluiten we elke koor sessie af. Anita en ik bezochten afgelopen vrijdag een speciale sessie mantra’s zingen in Amsterdam Noord en hoorden daar dat Titia een paar jaar geleden haar zoon verloren had. Dit maakte grote indruk op ons en maakte op een of andere manier het zingen die avond nog intenser.

Een nieuw lid van ons koor is Nathan Vos, ook hij bleek een groot verlies in zijn leven meegemaakt te hebben. Zijn broer maakte, een paar jaar geleden, zelf een einde aan zijn leven. Nathan ging vervolgens op onderzoek uit en ontdekte dat mannen veel vaker zelf een einde aan hun leven maken dan vrouwen.

Hij interviewde diverse vrouwen die hun man op deze manier verloren hadden en maakte tevens samen met Frans Bromet een indrukwekkende documentaire waarin vrouwen vertellen over wat ze meegemaakt hadden. We keken er het afgelopen weekend naar.

Tevens schreef hij een boek over dit fenomeen en vroeg zich ook af hoe het komt dat mannen zo slecht communiceren en zoveel moeite hebben met het zoeken naar hulp. Het is een heftig boek met veel intense verhalen over mannen die overgaan tot zelfdoding. Daarnaast is het ook een zoektocht waarin Nathan zich kwetsbaar opstelt en het achterste van zijn tong laat zien. In het boek kwam ik ook een oude vriend van mij tegen, de randomrunner. Ik herinner me nog goed ik hoe ik in de jaren negentig met een handvol rijksdaalders aan dit apparaat gekluisterd stond. Het boek staat vol met mannendingen en riep veel herkenning bij mij op op het gebied van muziek, proza en film. Wat mij betreft echt een aanrader!

Dit bericht is geplaatst in Boeken, persoonlijk met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *