Deze week stond in het teken van het verdere herstel. Ik maakt meer kilometers met de benenwagen en fiets ook regelmatig. Ben weer aan het werk via het beeldscherm en merk dat ik snel moe ben en nog aan mijn conditie moet werken. De Herniapijn heeft plaatsgemaakt voor spierpijn, maar dat is alleen maar een prettige bijkomstigheid.
Deze week heb ik ook de puzzel over de bibliotheek af kunnen ronden. Altijd weer een mooi moment om het laatste stukje te leggen!
Deze week ook weer een mooie corona ervaring opgedaan. Anita en ik waren een wandelingetje aan het maken en kwamen een rennend manspersoon tegen die tegen ons begon te schreeuwen “Afstand, afstand”. Ik snapte totaal zijn punt niet en reageerde met een onzin zinnetje in de zin van “olleke bolleke knor knor”. De man in kwestie met een woeste haardos keerde zich om en maakte aanstalten om mij te gaan slaan: “Ik hoor tot de kwetsbare doelgroep hoor!” riep hij, waarop ik antwoordde dat wij ook de zestig gepasseerd waren en er voor hem helemaal geen reden was om ons zo agressief te benaderen. Vervolgens maakte hij aanstalten om Anita te bespugen, maar die zette een stap vooruit en riep “Waag het niet hoor!”. De mafkees besloot toen dat hij ver genoeg buiten zijn comfortzone was gegaan en droop af. Corona maakt meer kapot dan je lief is!