Eindelijk heeft hij de P.C.Hooft prijs toegekend gekregen. Ter gelegenheid daarvan las ik zijn autobiografie: Het roer kan nog zes maal om (1984) en het boek van Elsbeth Etty over zijn leven: Minnebrieven aan Maarten (2019). Elsbeth Etty eindigt haar boek met de opmerking dat het onbegrijpelijk is dat Maarten ‘t Hart nog steeds niet de P.C.Hooft prijs heeft gekregen. Vijf jaar later is het eindelijk zo ver.

In het boek van Elsbeth lees je over de complexe persoonlijkheid Maarten ‘t Hart. Regelmatig door zijn vader geslagen (mishandeld), een vrouw in een mannenlichaam, “misbruikt” door pedofiele orgelspelers en meerdere malen smoorverliefd op andere vrouwen. Toch inmiddels al weer 50 jaar getrouwd met Hanneke van den Muyzenberg. Hij heeft een aparte opvatting over liefde, degene die je liefhebt daag je uit en drijf je tegen je in het harnas. Psychologisch duidt je dit waarschijnlijk als een hechtingsprobleem, maar ik ben geen psycholoog.

Ondanks dit alles is Maarten ‘t Hart een bijzonder monter persoon en herken ik veel van mijzelf in hem. De extreme worsteling met het geloof heb ik niet doorgemaakt, maar ook ik heb er 20 jaar van mijn leven over gedaan om het geloof enigszins te kunnen duiden en het christusprincipe een plek in mijn leven te geven.

Door de jaren heen heb ik de meeste van zijn romans met veel plezier gelezen. De erkenning van zijn waarde voor de Nederlandse literatuur doet mij goed en geeft mij de motivatie om het komend jaar een aantal van zijn romans te herlezen.

Samantha Harvey schreef het boek met deze titel en won er dit jaar the booker prize mee. Ze kreeg deze prijs helemaal terecht, aangezien het boek voor zichzelf spreekt. Je leert zes astronauten kennen die in een ruimte station om de aarde cirkelen. Onderwijl wordt je op de hoogte gehouden van hoe de astronauten naar de aarde kijken en dat er zich terloops een storm ontwikkeld. Tevens krijg je een inzicht in de manier waarop de kosmonauten met elkaar leven en hoe ze zich verhouden tot hun familie op aarde. Het is een aangrijpend boek. Ik heb het in een ruk uitgelezen.

In 2016 publiceerde Femke Halsema haar memoires m.b.t. haar politieke carrière. Het is een heel persoonlijk boek geworden, waarin ze niet alleen uitweidt over haar politieke carrière, maar ook haar persoonlijke sores bespreekt. Ik heb het idee dat ik haar door het lezen van dit boek beter heb leren kennen.

Het wordt beter is haar nieuwste boek. Het bestaat uit twee delen, haar persoonlijk gevecht om haar trauma’s te overwinnen en de weg die ze aflegde om therapeut te worden.

Het eerste deel is heel boeiend en knap geschreven. Het tweede deel laat zien hoe je met veel geld prachtige therapieën kunt volgen.

Haar zoektocht om los te komen van haar misbruik door haar vader in haar jeugd is een uitermate tragische tocht, waarbij ze aan het lijntje gehouden wordt door een lieve man en uitgebuit door een therapeute die ze adoreert. Dit stuk leest als een thriller. Vooral haar beschrijving van een therapeutische sessie met paarden vond ik indrukwekkend. De tranen dringen zich diverse malen aan je op.

Dan komt ze in contact met de beste therapeuten op het gebied van traumaverwerking en reist ze de hele wereld over. Hier zitten ook heel mooie stukken bij, maar ik werd toch erg gehinderd door de massa’s aan geld die deze therapieën moeten hebben gekost. De therapiewereld is een serieuze industrie geworden.

Afijn, Griet schrijft heel goed en dat maakt het boek leeswaardig.

Deze week las ik, op aanraden van Erik Boer, het boek van Joris van Casperen over een zoon, Piet, die zijn moeder, na haar sterven, in huis houdt en zo jarenlang haar uitkering incasseert. Joris interviewde voor dit boek Piet van der Molen en diverse mensen uit zijn kennissen- en vriendenkring. Hij bouwde een goede band op met de man en kwam daardoor allerlei zaken te weten, die het boek de moeite waard maken om te lezen. In het boek gaat het onder anderen over de grote hoeveelheid katten die de familie er op na hield en hun wetenswaardigheden. Het boek is de moeite van het lezen meer dan waard.

Nadat het schandaal aan het licht kwam in 2017 werd er in 2018 een uitspraak gedaan door de rechtbank, waartegen Piet in beroep ging. Uiteindelijk moest hij na een uitspraak in cassatie in 2023 voor vier maanden de cel in. Ook over de maanden in de cel schreef van Casperen nog een uitgebreid stuk in de Volkskrant: https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2023/de-gevangenisavonturen-van-piet-de-man-die-zijn-dode-moeder-verstopte-in-huis~v883402/

Maartje Wortel haar laatste boek deze week uitgelezen. Ik volg haar en haar leeftijdsgenoten Hanna Bervoets en Ninja Weijers op Instagram en blijf zo op de hoogte van hun bewegingen. Het boek gaat over een vrouw die haar erfenis inzet om een camping te kopen. Wat ze niet kan weten is dat deze camping het doelwit zal worden van een terroristische aanslag. Als lezers worden we ingeleid in de wetenswaardigheden van de bewoners, tot het moment suprème. Het boek leest lekker weg en is onderhoudend. Het einde valt je echter wel rauw op je dak.

Voor het eerst in mijn leven een luisterboek tot me genomen. 5,5 uur geluisterd naar Bregje Hofstede, die haar boek integraal aan mij voorlas. Wat heeft ze een prettige voorleesstem! Het boek is best wel heftig en begint met een lange bevallingsscene, waarin Bregje ook de nodige kreun geluiden maakt. Verder op in het boek omschrijft ze ook nog enige erotische scenes en gaat daarin zeer detaillistisch en levensecht te werk. Ook hier weer heel prettig dat Bregje het zelf voorleest. Ze neemt ons vervolgens mee in de perikelen van een jong stel met een baby en eindigt haar boek met een beschrijving van een trip die de hoofdpersoon van het boek maakt tijdens een sessie met een sjamaan. Ook hier wordt alles zeer levensecht beschreven en krijg je het gevoel dat je zelf ook helemaal in de trip zit. Al met een al een uiterst aangename ervaring!