Martin Haring

Opnieuw deze roman van Arnon gelezen. Wat smaakt er lekkerder dan de laatste zonde is het citaat uit deze roman welke ik op mijn arm heb laten tatoeëren, in het handschrift van Arnon. Eigenlijk is dit best een bizarre roman over een moeder en een kind, die van hotel naar hotel reizen en langzaam maar zeker van de wereld vervreemden. Het verhaal culmineert in een bizarre apotheose, wel passend in de loop van het verhaal. Toch vind ik het lezen van het boek opnieuw de moeite waard.

De afgelopen week nog steeds aan het worstelen met mijn hernia. Ik gebruik geen pijnstillers meer, maar kan nog lang niet ongestoord de paden op de lanen in. Loop elke dag tussen de 3000-5000 stappen, doe lichte yoga oefening en pak regelmatig de fiets.

In dit laatste boek van Madelief krijgt ze verkering met Tom. Ze doet mee met de jongens en raakt betrokken bij de gevechten die ze hebben met jongens uit een andere buurt. Door dit boek werd ik weer teruggeworpen naar eind jaren zestig. In deze tijd had ik zelf mijn eigen bende en vochten we met kinderen van andere scholen. Dit vechten ging met houten en plastic zwaarden, maar was heel vriendschappelijk. Leuk hoe Guus Kuijer de sfeer weet te schetsen en de tijdgeest schildert. Ik ben bang dat heden ten dage dit soort situaties steeds minder voor komen. Ook hier heeft de introductie van tv en smartphone een hoop veranderd.

Vandaag meer dan 5000 stappen gezet en in de sauna bij het Amsterdamse bos een paar baantjes gezwommen. Het gaat de goede kant op!

In het 3e Madelief boek worden we meegenomen de klas in. Madelief is in de zomervakantie verhuisd en gaat nu naar de lagere school. Zij zit in klas 3 (circa 8 jaar) en heeft een meester, Gijs. In die tijd waren de meesters nog geen bedreigde diersoort, maar tegenwoordig mag je in je handen wringen als er een meester op de basisschool rondloopt. Meester Gijs is een grappige meester en benaderd zijn kinderen op een serieus niveau. Hij spreekt met ze over voortrekken, wie de grootste kletskous is en waar iemand in uitblinkt. Je ziet dat hij zijn kinderen uitdaagt en laat groeien. Heerlijk om te lezen. Ben benieuwd hoe mijn kleinkind Mia op deze verhalen zal reageren.

Eerste dag zonder pijnstillers is goed verlopen. Heb gefietst en circa 3500 stappen gezet. Prachtige tekening van Mance Post.

Gisteren het 2e boek van de Madelief serie uitgelezen. In deel 1 worden de moeder van Madelief (alleenstaand) en de vriendjes Jan Willem en Roos geïntroduceerd. In deel 2 verhuist Madelief en maakt ze een nieuw vriendje Robbie. Ze beleeft met hem allerlei avonturen en we worden met forse kracht het leven van Madelief in getrokken. Guus Kuijer weet zijn personages mooi in te kleuren en ik heb weer met volle teugen genoten van de komische dialogen!

Vandaag gestopt met het innemen van pijnstillers. Naar mijn moeder gefietst en een rondje om ons blok gelopen. De dag begonnen met yoga oefeningen. We zijn er nog niet, maar we zijn onderweg!