De Dijk in paradiso. Altijd weer een feest zou je zeggen. Ook dit jaar weer samen met Bob en Bea naar paradiso getogen. Tot mijn verrassing kwam ik mijn collega Matthijs en Suzanne tegen samen met nog 2 andere collega’s. Het HvA gehalte van het publiek was dus duidelijk omhoog gegaan. Huub en vrienden gaven een obligate show en haalden niet het gebruikelijke niveau. Dit jaar heb ik de heren drie keer gezien, dus het kan zijn dat er een beetje dijkmoeheid in mijn genen is gekropen. Ik miste erg de vonk: ” het vuur moet blijven branden en de hoop mag niet vergaan en de geest moet kunnen waaien want de vonk kan overslaan” Toch heb ik best wel genoten van het optreden.
Matthijs twitterde tijdens de avond de volgende tweet: “Vooral de saxofoon zette in met de timing van iemand die een tamelijk onverwacht ongelukje op de wc heeft.”
Ik zou zeggen luister en huiver!