Opnieuw deze roman van Arnon gelezen. Wat smaakt er lekkerder dan de laatste zonde is het citaat uit deze roman welke ik op mijn arm heb laten tatoeëren, in het handschrift van Arnon. Eigenlijk is dit best een bizarre roman over een moeder en een kind, die van hotel naar hotel reizen en langzaam maar zeker van de wereld vervreemden. Het verhaal culmineert in een bizarre apotheose, wel passend in de loop van het verhaal. Toch vind ik het lezen van het boek opnieuw de moeite waard.
De afgelopen week nog steeds aan het worstelen met mijn hernia. Ik gebruik geen pijnstillers meer, maar kan nog lang niet ongestoord de paden op de lanen in. Loop elke dag tussen de 3000-5000 stappen, doe lichte yoga oefening en pak regelmatig de fiets.