Mijn moeder bouwde vanmiddag zo’n beetje haar eigen gevangenis. Voor het eerst sinds ze valgevoelig is werd ik gebeld door de alarm centrale. Bij aankomst op de plaats van het onheil bleek een te voortvarend aangepakt schoonmaakproject de oorzaak van het feit dat mijn moeder niet meer overeind kon komen.
Gelukkig viel de schade mee en konden we haar uit deze penibele situatie bevrijden. Inmiddels hebben we een plek gevonden voor mijn moeder waar ze 24 uur zorg kan ontvangen en gaan we haar daar in de loop van volgende week naar toe verhuizen.
Voor haar komt er dan een einde aan een periode van 60 jaar wonen op hetzelfde adres. Met pijn in ons hart brengen we haar naar een verzorgingshuis. Haar psychische en fysieke situatie maakten deze stap echter noodzakelijk. Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt!