Ik werd vanochtend best wel chagrijnig wakker, ik ben het een beetje zat met al die beperkingen, geen bioscoop, geen concert, geen Mauerpark karaoke, geen gezellig dinertje, geen voetbalwedstrijd fluiten bij de dames van DVVA, geen contact met collega’s… Gelukkig zie ik mijn moeder van 85 nog een of twee keer per week en komt ons kleinkind gewoon bij ons logeren. We hebben voor dit contact gekozen, omdat ik niet geloof dat je het virus kunt buitensluiten. Ik sta nog steeds op het standpunt “Better to burn, than to fade away”. Mijn moeder wordt (letterlijk) gek van de isolatie en geniet van onze aanwezigheid en de wandelingen naar de supermarkt. Zelf heb ik net voor het eerst sinds tijden naar Ransdorp gerend (14 km) en genoten van het fluitenkruid en het koolzaad. Mijn vrouw hielp me bij thuiskomst met dit artikel van Damiaan Denys “Je kunt het coronavirus ook omarmen”:
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/04/03/je-kunt-corona-ook-omarmen-a3995834
