De afgelopen weken heb ik het boek van Isabella Roosendaal gelezen over jagen in al zijn facetten. Ik ben al jaren min of meer geïnteresseerd in het fenomeen jagen en had in 2019 mijn eerste “jachtervaring” in de buurt van Arnhem bij een student van Saxion, Bart van Kessel. Hij nam me mee naar zijn uitkijktoren om getuigen te zijn van het afschieten van een vos. Helaas kreeg hij er geen in zijn vizier, maar het was een mooie ervaring zo in het donker te turen naar deze stropers.
Isabella opende mijn ogen voor de jacht in Nederland en schotelde prachtige verhalen voor over de jacht op kleinwild (fazanten, hazen en eenden) en groot wild (Herten, zwijnen en krokodillen). Aangezien ze zich zelf bekwaamde in de jacht en er niet voor terugdeinsde een hert of zwijn te villen waren de verhalen levensecht en kwamen helemaal binnen. Ik denk dat ik in de komende jaren eens ga kijken of ik ook eens mee mag gaan op zo’n jachtpartij op kleinwild. Lijkt me een meesterlijke ervaring.
Zelf ben ik als kind met het wild in Nederland opgevoed door met mijn vader op de Veluwe te kijken naar herten en zwijnen. Mijn kinderen heb ik een klein beetje meegenomen in deze traditie door met ze op pad te gaan in het bos in Almere waar ik op een ochtend samen met mijn zoon Jonathan acht reeën en een vos mocht spotten. Ook met Tamar ben ik op pad geweest zei het dat de oogst toen iets minder was.
Inmiddels heb ik het fotoboek van Isabella besteld en ga ik nog genieten van de mooie foto’s die ze gemaakt heeft.
