afgelopen dagen 2 concerten bezocht. Bruce Springsteen in het Goffertpark te Nijmegen en Sheryl Crow in Paradiso. Bij Bruce moest ik denken aan 1999 toen ik hem voor het eerst zag in de Gelredome. Sheryl zag ik voor het eerst in 1995 op een festival in Halfweg, als voorprogramma van Joe Cocker (rip). In 1995 schreef Journaliste Hester Carvalho voor de NRC een stuk over het optreden van Sheryl Crow. Ik had haar daar eerder over gesproken en hoe toevallig, lopen we elkaar tegen het lijf in Paradiso. Zij dacht al dat ik er ook zou zijn. Grappig toch!
Het optreden van the boss was geweldig, ik stond in the golden circle (stiekem naar binnen gesneakt) en kon alles van dichtbij meemaken. Zijn begeleidingsband is super en de batterij blazers zorgen voor een mooie omlijsting van zijn songs. Ik moest ook terugdenken aan eind jaren 90 toen ik met mijn zoon Jonathan in het Goffertpark stond voor Aerosmith. We waren heel vroeg gegaan en stonden helemaal vooraan. Ik herinner me nog het massieve basgeluid bij Jannie got a gun, waarbij we bijna omver geblazen werden.
Cheryl was heel relax en blij om in Europa te zijn. In Amerika ging het niet zoals ze wenste. Ze begon relaxt maar kwam steeds beter op stoom. Heerlijk om alle nummers letterlijk te kunnen meezingen!
