Vandaag onderweg naar een stage locatie in het westelijk havengebied aangereden door een brommer. In de middle of nowhere wordt ik aangereden! Ik zie de brommer van links aankomen en denk dat hij zal stoppen, maar nee hij rijdt door en kan mij niet meer ontwijken en rijdt me omver. Ik val zacht in het gras en sta geschrokken op. Achter me zie ik twee agenten aankomen lopen. De berijder van de brommer stamelt: “mijn remmen doen het niet”. Gelukkig kan ik nog lopen en heb ik niets gebroken. Ik vraag de agenten of ik verder mag gaan. Ik heb geconstateerd dat mijn fiets in orde is en dat slechts mijn stuur licht is aangetikt, maar dat kan rechtgezet worden. De agent noteert mijn paspoort gegevens en de andere agent deelt de bestuurder van de brommer mee dat hij een boete krijgt van 130 euro. Ik verwijder me van de plaats des onheils en laat de agenten hun gang gaan. Mooi dat ze toevallig ter plekke waren.
Als ik op de stage locatie aangekomen ben voor een rondleiding in de verffabriek ben ik een beetje in shock. Het aantal ongelukken in mijn leven zijn op een paar handen te tellen. Op de fiets ben ik een keer over de kop geslagen, met de auto ben ik vier keer bij een ongeluk betrokken geweest (blikschade) en verder ben ik drie keer getuige geweest van een fiets/brommer ongeluk, waarvan een met fatale afloop. Ik realiseer me dat ik weer geluk heb gehad en trakteer mezelf op een heerlijke milkshake.