Kazuo Ishiguro schreef het boek met deze titel en dit weekend las ik de laatste woorden in dit sciencefiction achtige verhaal. Hoofdpersoon is de robot Klara, die gemodelleerd is naar robots uit films als de terminator of alien. Deze robots zijn bijna niet van echte mensen te onderscheiden en vertonen veel menselijke trekjes. Klara wordt ingezet als maatje van een eenzaam pubermeisje en doet haar best om dit meisje zo goed mogelijk te begeleiden. We worden geïntroduceerd in de wereld van dit eenoudergezin gezin met een gebrekkig Engels sprekende huishoudster. Het verhaal is een beetje gemodelleerd op het Chinese en Japanse gezin en laat ons zien hoe de robot haar empathisch vermogen ontwikkelt. Allerlei emoties spelen een rol in het wereldje van dit gezin en hun vriendengroep. De robot moet er zo goed en kwaad als het gaat soep van proberen te koken. De zon speelt ook nog een aardig rolletje in dit verhaal en je blijft tot het einde toe geboeid. De schrijfstijl is heel prettig en Kazuo Ishiguro heeft dan ook niet voor niets de Nobelprijs voor de literatuur gekregen.
